|
De stof van het vergangene
Langzaam zakt de zon de diepte in.
Een helderrode bol aan een vaag oranje hemel.
Het geluid van de branding wast mijn tranen weg.
Het zand prikt onder mijn voeten.
Ik loop verder, mijn voeten in het water.
Mijn tranen keren terug.
Het zoute water prikt in de wonden;
Onder mijn voeten, maar ook in mijn hart.
Mijn hart huilt bloedige tranen.
Bloedrood, de kleur van de zon.
Rood, de kleur van bloed
De kleur van woede
Van agressie en pijn.
Rood, de kleur van liefde.
Van jou 'liefde' voor mij.
Woo.. waarschijnlijk snappen minstens 3 van de weet ik hoe veel mensen op gaia mijn gedicht!
Veel he? sweatdrop
 anayenda · Wed Nov 08, 2006 @ 05:56am · 6 Comments |
I'm the pink ninja!